Πώς να παίξετε με τα νήπια: η μάθηση μέσω του παιχνιδιού

Παρακολουθώντας το παιδί σας να παίζει, μπορείτε να μάθετε πώς σκέφτεται, τι μαθαίνει και πώς ο κόσμος και εσείς το επηρεάζετε. Ο τρόπος για να αποκτήστε αυτές τις γνώσεις, είναι μέσα από το παιχνίδι.

Το πείραμα “Μωρό Χ”.

Το 1970, η ψυχολόγος Φίλις Κατς διεξήγαγε αυτό που αποκαλούμε σήμερα το πείραμα “Μωρό Χ”. Τοποθέτησε τρία παιχνίδια μέσα σε ένα δωμάτιο: μια μικρή μπάλα ποδοσφαίρου, μια θηλυκή κούκλα και ένα παιχνίδι ουδέτερου φύλου. ‘Έντυσε ένα μωρό τριών μηνών με ένα κίτρινο φορμάκι χωρίς στολίδια και έφερε μια σειρά ενηλίκων (τα υποκείμενα του πειράματος) μέσα στο δωμάτιο για να συναντήσουν το μωρό. Σε κάποιους ενήλικες είπε ότι το βρέφος το έλεγαν Μαίρη. Σε άλλους είπε ότι το μωρό ήταν αγόρι και το έλεγαν Τζόνι. Οι περισσότεροι ενήλικες που νόμιζαν ότι το μωρό ήταν κορίτσι, της έδωσαν την κούκλα για να παίξει. Οι περισσότεροι από αυτούς που πίστευαν ότι το μωρό ήταν αγόρι, του έδωσαν τη μπάλα ποδοσφαίρου. Αντιπαράθεση. Η μελέτη του Μωρού Χ πυροδότησε πολλές έντονες συζητήσεις για τα στερεότυπα των φύλων. Ωστόσο, όταν η Δρ. Κατς επανέλαβε το πείραμα δέκα χρόνια αργότερα, πήρε τα ίδια αποτελέσματα. Επιπλέον παρά τις μεγάλες προσπάθειες για την ισότητα των δύο φύλων τα τελευταία χρόνια, αν μπει κανείς σε έναν παιδικό σταθμό δε θα είναι δύσκολο να μαντέψει ποια παιδιά θα βουρτσίζουν τα μαλλιά της Μπάρμπι και ποια θα τσουγκρίζουν παιδικά αυτοκινητάκια.

Αγορίστικα παιχνίδια εναντίον κοριτσίστικων παιχνιδιών: ξεπερνώντας τα στερεότυπα. Πρέπει να ανησυχήσετε αν το παιδί σας επιθυμεί ή παίζει περισσότερο με παιχνίδια που σχετίζονται περισσότερο με το φύλο του; Μάλλον όχι, αλλά ενθαρρύνετε το μικρό σας να παίζει με μια ποικιλία παιχνιδιών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συνδέονται με το αντίθετο φύλο. Δεν πρόκειται για τα ίδια τα παιχνίδια, αλλά για τις υποβόσκουσες δεξιότητες που βοηθάνε τα μικρά παιδιά να κατακτήσουν. Το φανταστικό παιχνίδι που σχετίζεται με τις κούκλες, βοηθάει τα κορίτσια να εξελίξουν δεξιότητες που χρησιμοποιούνται σε διαπροσωπικές σχέσεις, ειδικά τη φροντίδα και την ενσυναίσθηση, αλλά σπάνια εκτιμούνται όσο οι μαθηματικές και οπτικο-χωρικές δεξιότητες που μαθαίνονται παίζοντας με “αγορίστικα παιχνίδια” όπως τα τουβλάκια και τα αυτοκινητάκια.

Η φαντασία ενάντια στην πραγματικότητα: το καλύτερο και από τους δύο κόσμους. Άλλος ένας τρόπος όπου διαφέρει το παιχνίδι των παιδιών είναι αν βασίζεται στην πραγματικότητα (όπως τα επιτραπέζια παιχνίδια και τα σπορ) και στη φαντασία (όπως όταν παίζουν “σπίτι” ή προσποιούνται ότι ταξιδεύουν μέσα στο χώρο και το χρόνο).

Γενικά, τα πρωτότοκα παιδιά και τα μοναχοπαίδια φαίνεται να παίζουν πιο πολύ με τη φαντασία, ίσως επειδή περνάνε πολύ χρόνο μόνα τους. Επίσης, είναι πιο πιθανό να έχουν φανταστικούς φίλους. Το να έχει το παιδί ζωηρή φαντασία, επίσης φαίνεται να βοηθάει στην ανάπτυξη ή τουλάχιστον να αντικατοπτρίζει ικανότητες πιο υψηλής διανόησης. Όταν το παιδί σας φαντάζεται ότι το μπαλάκι του γκολφ είναι ένα μαγικό φυλαχτό και αποφασίζει τι να το κάνει (Να σώσει την πριγκίπισσα; Να παλέψει με το δράκο; Να ξορκίσει τα παγωτά;), χρησιμοποιεί τη φαντασία για να υπολογίσει τις επιπτώσεις όταν κάνει διαφορετικές επιλογές. Η φαντασία επίσης είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για ένα παιδί να συμβιβαστεί με πράγματα που το δυσκολεύουν, το τρομάζουν ή το μπερδεύουν. Για παράδειγμα, ένα παιδί τριών ετών που αναστατώνεται από το θόρυβο που κάνει ένα μεγάλο φορτηγό, μπορεί να νικήσει τους φόβους του προσποιούμενο ότι το ξύλινο τουβλάκι που κρατά στο χέρι του είναι ένα ακόμα μεγαλύτερο και πιο τρομακτικό φορτηγό. Το παιχνίδι πραγματικότητας, από την άλλη μεριά, μπορεί να βοηθήσει ένα παιδί να ακονίσει σημαντικές κοινωνικές δεξιότητες. Ένα επιτραπέζιο παιχνίδι μαθαίνει στο παιδί της προσχολικής ηλικίας να περιμένει τη σειρά του. Οι αθλητικές δραστηριότητες, σε μικρή ηλικία, μαθαίνουν στο παιδί τα βασικά της ομαδικής δουλειάς και τον καταμερισμό των ευθυνών. Συμμετέχοντας. Τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε το παιδί σας να δοκιμάσει καινούργια είδη παιχνιδιού; Ο πιο απλός τρόπος είναι να συμμετέχετε. Αν αρχίσετε να παίζετε με ένα χάρτινο σπίτι, ο γιος σας δεν θα μπορεί να αντισταθεί. Όσο πιο πολύ συμμετέχετε και παίζετε με το παιδί σας, τόσο πιο πολύ θα το καταλάβετε και θα συνδεθείτε μαζί του.